Door Marleen Evers

Advent. Een bijzondere tijd, van vier zondagen voor het Kerstfeest, waarin we samen naar het grote Licht van Kerst toeleven. Een tijd van stil worden, van verwachtingsvol uitkijken naar de geboorte van het Licht en de komst van het Christuskind. Dat zien we ook terug in de naam van deze periode: Advent komt van het Latijnse woord ‘adventus’, wat ‘komst’ betekent.

Er zijn verschillende manieren om dit lichtfeest te vieren. Op de Vrijeschool wordt de eerste Advent gevierd met het lopen van het ‘adventstuintje’, een mooie spiraal van dennengroen of klimop. Aan het begin van de ochtend, nog voor de kinderen de klas binnen gaan, krijgen zij een sterrenkroon om het hoofd. Binnen in het donkere klaslokaal ligt de adventstuin klaar. Ieder kind loopt de spiraal, en haalt een lichtje (een kaarsje in een glazen pot) bij de adventsengel die in het midden van het tuintje zit. Op weg naar buiten, de spiraal weer uit, worden de lichtjes één voor één in het groen gezet. Zo ontvangen de kinderen het licht, komt het licht uit hen en verlicht het hun weg. Voor jonge kinderen best heel spannend, maar ook een heel bijzonder en beeldend moment dat diep in hun harten binnenkomt. Een mooi lied dat daarbij vaak gezongen wordt is ‘Stil nu’, zoek het maar eens op via www.vrijeschoolliederen.nl:

‘Stil nu, stil nu,

Maakt nu geen gerucht,
Stil nu, stil nu,
’t Ruist al door de lucht.
’t Wonder komt heel zachtjes aan,
’t Kerstkind wil naar binnen gaan.
Stil nu, stil nu,
Maakt nu geen gerucht.’

Tijdens de Advent steken we iedere zondag een kaars aan, de vier adventskaarsen. Daarbij staan we dan steeds stil bij een verschillend wereldrijk: dat van mineralen, planten, dieren en mensen. Prachtige spreuken horen daarbij. Omdat ik ze vaak in het Engels terug zie, lijkt het me fijn om hier deze Nederlandse versies te delen (de laatste spreuk met mijn persoonlijke aanpassingen):

Het eerst licht van Advent,
is het licht van gesteente.
Het licht dat straalt in het kristal,
in schelpen en gebeente.

Het tweede licht van Advent,
is het licht van planten en bomen,
takken reikend naar de zon,
die het levenslicht doet stromen.

Het derde licht van Advent,
is het licht van de dieren.
Het licht dat straalt in groot en klein,
van runderen tot mieren.

Het vierde licht van Advent,
is het licht van de mensen
Licht van kennis en van liefde
Van goedheid toe te wensen.

Net als bij Sint Maarten is Advent een lichtfeest, met als hoogtepunt Kerstmis, waarin het Licht wordt wedergeboren. Dit zijn de lichtfeesten van de donkere helft van het jaar, waarin wij ons innerlijk licht brandende moeten houden, om het wonder van de terugkeer van het leven en het Licht, van het Christuskind, te kunnen aanschouwen. De kaarsen en de lichtjes helpen ons daarbij, tot het wonder daar is. Vroeger, in een tijd zonder elektriciteit, was dit natuurlijk hard nodig. Tegenwoordig is dit verstillen, dit samenvallen met het donker, moeilijker te beleven. Maak daarom tijd en ruimte tijdens deze Advent voor het donker en de stilte. Ontsteek op de adventszondagen de kaarsen eens aan in het volledige donker, waarbij je een tijdje stil bent na het uitspreken van de spreuk. Voel het donker en wat één lichtpunt betekent. Stilte en verwondering. Het donker ervaren en uitkijken naar de wedergeboorte van het Licht, het Christuskind. Iets dat we ook kunnen zien als de geboorte van ons Hogere Ik, van de licht- en liefdeskrachten in ons hart. Krachten die wij en onze wereld heel hard nodig hebben.
Gelukkige Advent!

Iets over de auteur van het artikel:

Ik ben Marleen Evers, zelfstandig ondernemer en moeder van 2 jonge kinderen op de vrijeschool. Ik schrijf op Instagram onder de naam @vrijeschoolvoorbeginners over alles rond de vrijeschool, antroposofie en ouderschap, met humor en relativeringsvermogen. Daarnaast beheer ik het Instagram account van ’t Winkeltje @antroposofischwinkeltjehaarlem.