Wat altijd weer opvalt is hoe mooi de weekspreuken van Rudolf Steiner ons leiden in de gang door het jaar en de jaarfeesten die we vieren. Ze tonen zowel het verloop van de natuur als het meevoelen van de mensenziel daarin en komen daarmee tot de kern. Soms heb ik namelijk het gevoel te verdwalen in alles wat al over Michaël en de Michaëlstijd geschreven is door andere antroposofen. Ieder van hen schrijft immers vanuit de eigen tijd en beleving, met eigen interpretaties, en dat maakt het soms moeilijk om de kern van een jaarfeest voor ogen te houden. Het is dan heel fijn om terug te kunnen keren naar de bron en daar te vinden waar het eigenlijk om gaat. Daarom wil ik voor deze Michaëls nieuwsbrief graag drie weekspreuken delen. We lezen daarin een prachtige ‘samenvatting’ van waar het nu om gaat: hoe de herfst en het afsterven van de natuur onze gulzige zomerbeleving tempert; ons vraagt onszelf voor te bereiden op de donkere tijd die gaat komen; om de geschenken van de zomer om te zetten in innerlijke gaven waarbij we de uiterlijkheden van het aardse los laten; zodat we innerlijk vrij kunnen zijn en dit licht kunnen uitstralen in de wereld. Het zijn fijne meditaties om steeds weer te lezen. Vooral ook als je als vrijeschoolouder door alle (brood)draak-ridder-aartsengel-strijd symboliek de kern een beetje uit het oog dreigt te verliezen.

23e week
Herfstachtig tempert zich
het zoeken naar zinnenprikkels;
In de openbaring van het licht
mengen zich ondoorzichtige nevelsluiers.
Ikzelf zie in ruimtewijdten
de winterslaap der herfst.
De zomer heeft aan mij
zichzelf geheel gegeven.

25e week
Ik mag mijzelf nu toebehoren
en stralend innerlijk licht verbreiden
in de duisternis van ruimte en van tijd.
De natuur van mijn wezen dwingt tot slapen,
de zielendiepten moeten waken,
en wakend de gloed van de zon
in het koude rijzen van de winter dragen.

Michaël-stemming
29 september
Natuur, jouw moederlijke wezen
draag ik in de aard van mijn willen;
En de vuurmacht van mijn wil
staalt de drijfkracht van mijn geest,
opdat hij zelfgevoel voortbrengt,
om innerlijk mijzelf te dragen.

Fijne Michaëlstijd!

Iets over de auteur van het artikel:
Ik ben Marleen Evers, zelfstandig ondernemer en moeder van 2 jonge vrijeschool kinderen. Ik schrijf op Instagram onder de naam @vrijeschoolvoorbeginners over alles rond de vrije school, antroposofie en natuurlijk ouderschap, met een flinke dosis humor en relativeringsvermogen. Daarnaast beheer ik het Instagram account van ’t Winkeltje @antroposofischwinkeltjehaarlem.